Od wczesnych godzin porannych na przystankach MPK Lublin wystawiono patrole ZOMO i MO w asyście rozpalonych koksowników. W ten sposób w rocznicowy lubelski poranek studenci, uczniowie lubelskich szkół i uczelni dowiedzieli się o tragicznej dla Polaków dacie 13 grudnia 1981 roku.
Tego dnia ówczesna władza PZPR sprawująca władzę w Polsce , rękami aparatu bezpieczeństwa i LWP wprowadziła stan wojenny. W IPN Oddział Lublin prowadzono lekcje historyczne dla dzieci. O godz. 14: 00 w kierunku centrum miasta z pod siedziby Fundacji „Ruchu Solidarności Rodzin” ruszyły grupy rekonstrukcyjne ZOMO i demonstrantów NSZZ „Solidarność”. Po otwarciu wystawy IPN upamiętniającej zamach reżimy PRL-u na Polaków rozpoczęły się regularne starcia rekonstrukcyjne w asyście historycznych pojazdów SKOT i Nysy MO. Transporter opancerzony SKOT produkowany w Lublinie, był używany przez milicję do tłumienia strajków. Rekonstrukcję uzupełniły dwa pojazdy użyczone przez MPK Lublin , autobusy Jelcz tzn. Ogórek i przegubowy Ikarus. Galeria foto
13 grudnia 1981 roku władzę w kraju przejęła Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego w skrócie WRON. Internowano ponad 10 tysięcy Opozycjonistów – członków NSZZ „Solidarność”. Pamięć jest naszym obowiązkiem szczególnie pamięć o tak bardzo trudnej rocznicy. Jest ona związana przede wszystkim z ofiarami stanu wojennego, ofiarami bardzo często bezbronnymi. Członkowie związku zawodowego „Solidarność” walczyli o naszą wolność, jednak ówczesny dowódca reżimowy Wojciech Jaruzelski i cały aparat PZPR nie chcieli oddać władzy. Wszechobecne wpływy Związku Radzieckiego w bloku wschodnim , spolegliwość władz PRL-u wobec tzn. Wielkiego Brata powodowało że władza nie chciała, aby Polska była krajem wolnym, aby mogła być krajem suwerennym. Chcieli utrzymać w Polsce socjalizm radziecki i utrzymywali go siłą terroru i nierozliczonych do dzisiaj morderstw politycznych dokonywanych od 13 grudnia 1981r. do 4 czerwca 1989 roku. Bronią, czołgami, terrorem, aresztowaniami, przesłuchaniami , karami długoletniego więzienia, strzelając do niewinnych, bezbronnych ludzi stali na straży socjalizmu wmawiając Polakom konieczność wprowadzenia stanu wojennego wobec inwazji Związku Radzieckiego w celu zaprowadzenia porządku w Polsce.
Lekcja historii dla młodzieży szkolnej:
W trakcie stanu wojennego internowano łącznie ponad 10 tysięcy działaczy związanych z „Solidarnością”. Życie straciło ok. stu osób.
Po zapadnięciu zmroku uczestnicy rekonstrukcji ułożyli z lampek symboliczny biało-czerwony krzyż przez pomnikiem Konstytucji 3-go Maja. O godz. 17:15 w Kościele przy ul G. Narutowicza 6 odbyło się widowisko słowno-muzyczne w wykonaniu zespołu artystów z MDK „Pod Akacją” . Wszystkie działania związane z dzisiejszymi obchodami pamięci były skierowane do młodego pokolenia Lublinian. Rekonstruktorzy, którzy odgrywali rolę członków NSZZ „Solidarność” rozdawali przechodniom ulotki związane z „Solidarnością” i znaczki „Solidarności”. Jesteśmy przekonani, że taka forma upamiętniania daje szansę na poznanie tak mało znanej historii współczesnej Polski szczególnie wśród młodego pokolenia. Grupy rekonstrukcyjne utworzyli członkowie Bractwa Rycerskie imienia Xięcia Jeremiego Wiśniowieckiego i uczniowie Lubelskie Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Partnerem wydarzenia był Region Środkowo-Wschodni NSZZ „Solidarność”, IPN Oddział Lublin, Rada Dzielnicy Hajdów-Zadębie w Lublinie. Obchody 42. rocznicy ogłoszenia stanu wojennego w Polsce zostały zrealizowane dzięki wsparciu Miasta Lublin
